کاشت ایمپلنت دندان یک نوع عمل جراحی محسوب می شود. با اینکه سطح آن به نسبت کوچکتر از بسیاری درمان های دیگر است و خونریزی کمی دارد، به هر حال همراه با ایجاد زخم است. در مراجعه کنندگان با سطح سلامتی نرمال این زخم ها به راحتی درمان خواهند شد و باعث نگرانی نیستند. با این حال بعضی بیماری های زمینه ای مثل بیماری های قلبی عروقی و البته دیابت در روند بهبود زخم مشکل ایجاد می کنند. از همین رو ایمپلنت دندان برای افراد دیابتی نیاز به مراقبت های به خصوص دارد.
همه چیز در مورد ایمپلنت برای افراد دیابتی
پیش از این در مقاله دیگری راجب کاشت ایمپلنت برای بیماران قلبی عروقی و دشواری های آن برایتان صحبت کردیم. برای کاشت ایمپلنت بیماران دیابتی هم دشواری های مشابهی وجود دارد. عمده مشکل این گروه از افراد، عدم توانایی بدن برای بهبود سریع زخم هاست.
بیماری دیابت
بیماری دیابت که در انواع مختلف وجود دارد، به دلایل متفاوت هم بروز پیدا می کند. دیابت نوعی بیماری مزمن است و معمولاً طی سالیان ایجاد شده و بعد از حاد شدن خودش را نشان می دهد. مخصوصاً در دوران سالمندی که توانایی محافظت بدن از خودش را مانند سابق نیست. به هر نحو نتیجه این بیماری از بین رفتن توانایی بدن در تولید انسولین است. انسولین ماده ایست که در کبد افراد سالم تولید می شود و به متابولیسم بدن کمک می کند. کمک به سوختن گلوکز از جمله وظایف این ماده است تا بدن انرژی کسب کند. فرد دیابتی با از دست دادن قدرت تولید انسولین قالباً دچار افزایش سطح قند خون می شود.
اما این افزایش سطح قند خون چگونه ایمپلنت دندان برای افراد دیابتی را دشوار می سازد؟ اولین نکته نرسیدن انرژی کافی به سلول ها و بافت های بدن است. این یعنی بدن در ترمیم بافت های زخمی شده دچار ضعف می شود. نتیجه اش هم این است که درمان یک زخم ساده هم گاهی برخلاف بدن افراد سالم، مدت های طول می کشد. مورد دوم کم شدن و ضعیف شدن گلبول های سفید خون است. این یعنی بدن در مقابل عوامل بیماری زای خارجی و عفونت ها به اندازه قبل قدرت دفاع از خود را ندارد.
رابطه بین دیابت و کاشت ایمپلنت
وقتی فرد دچار بیماری دیابت می خواهد دندان خودش را با ایمپلنت بازیابی کند، ممکن است دچار مشکلاتی شود. شدت این مشکلات به پیشرفت دیابت و سطح قند خون ربط دارد. البته مراقبت های پس از درمان هم تعیین کننده هستند. وقتی در حین کاشت ایمپلنت، دندانپزشک اقدام به برش لثه و کاشت ایمپلنت درون استخوان فک می کند، بهبود به موقع زخم و استخوان برای جایگیری ایمپلنت اهمیت زیادی دارد. فردی که دچار دیابت شده در این جا ممکن است دچار مشکل بشود. بعضی اوقات بهبود یافتن زخم لثه از مقیاس ماه بیشتر از افراد معمولی طول می کشد.
علاوه بر آن موردی که همواره در جراحی ایمپلنت دندان برای افراد دیابتی اهمیت دارد، جلوگیری از عفونت لثه می باشد. با اینکه اگر مراقبت های بعد از عمل به درستی انجام نشود، هر فردی می تواند دچار عفونت لثه بشود، امکان این پیشامد در بیماران قلبی عروقی و دیابتی بیشتر است. به همین دلیل حتماً باید از رفتار های منع شده برای مدت زمان بهبود زخم پرهیز کنید.
یعنی بیماران دیابتی ایمپلنت نمی کارند؟
سوالی که در نهایت ذهن شما را به خود مشغول می کند این است: می شود ایمپلنت کاشت یا نه؟ پاسخ به عوامل متعددی ربط دارد. اولین نکته این است که باید در نظر بگیرید که ما فقط از احتمال دشوارتر شدن جراحی گفتیم. این به معنی عدم توفیق در همه ی مراجعه کنندگان نیست. نکته بعدی میزان پیشرفت دیابت در بدن است. اگر فرد بتواند قند خون خود را تنظیم شده نگه دارد و توصیه های پزشکی را کامل اجرا کند، با کمی صبر بیشتر می تواند نتیجه مناسبی را ببیند. همین طور بعد از عمل باید مراقب وضعیت بهداشت دهان و دندان خود باشید. مهمترین قسمت درک فرد از بیماری خود است و اینکه بداند شرایط او ویژه است در نتیجه باید نسبت به افراد دیگر رفتار متفاوتی برای بهبود یافتن در پیش بگیرد.
سوالات متداول ایمپلنت دندان برای افراد دیابتی
آیا کاشت ایمپلنت برای افراد دیابتی امکان پذیر است؟
بله، اما نیاز دارید صبور باشید و نکات بهداشتی را کامل رعایت کنید. مهم ترین قسمت قضیه کنترل سطح قند خون و وضعیت بیماری دیابت بعد از عمل است تا بدن فرصت ترمیم بافت لثه را داشته باشد.
چرا ایمپلنت برای افراد دیابتی خطرناک است؟
کاشت ایمپلنت در اصل نوعی جراحی است. این فرآیند با ایجاد زخم در لثه همراه است. ضعف بدن افراد دیابتی در درمان به موقع زخم ها باعث می شود مراجعه کننده توجه بیشتری به دوران نقاهت داشته باشد.
چرا زخم افراد دیابتی دیر خوب می شود؟
زیاد شدن سطح قند خون در بدن افراد دیابتی باعث می شود به سلول ها میزان کافی انرژی نرسد، سیستم ایمنی دچار ضعف شود و در نهایت التهاب سلول های بدن افزایش پیدا کند. این ها جلوی بهبود درست بافت های آسیب دیده را می گیرد. در افراد دیابتی عفونت هم راحتتر وارد بدن می شود و باقی می ماند. به همین دلیل درمان هر زخمی در بیماران دیابتی اولویت دارد.