اکثر مشکلاتی که ممکن است در یک روش کاشت ایمپلنتولوژی به وجود آید، حوادثی است که نتیجه تجربه ناکافی و ضعیف هستند؛ مانند کیفیت یا مقدار استخوان، یک روش جراحی اشتباه، عفونت، عدم بهداشت دهان و دندان، عادت به سیگار کشیدن، بیماری های سیستماتیک که به خوبی کنترل نشده اند و غیره.
نارسایی کاشت
معمولا هنگامی که کاشت و دهان به طور صحیح ترکیب شوند، یک مورد قابل قبول ایجاد شده است، در غیر اینصورت حمایت استخوان از بین می رود. پری ایمپلنتیت با حضور پلاک باکتریایی و یا اضافه بار تولید می شود. عوارض اولیه را می توان در گروه زیر قرار داد: عفونت، اکیموزو هماتوم، آمفیزم، خونریزی، کمبود ناحیه و تغییرات حساس.
در گروه عوارض دیررس، می توانیم آن ها را از هم تفکیک کنیم؛ مانند سوراخ شدن فلپ مخاطی، سینوزیت ماگزیلا، شکستگی های فک پایین، از بین رفتن استخوان ادغام، نقص استخوان، پری ایمپلنت، ضایعات و عفونت ها.
حوادث حین عمل
حوادث حین عمل را به عنوان آن دسته از حوادثی تعریف می کنیم که می توانند هنگام انجام ایمپلنت رخ دهند و شدت آن ها از مقادیر حداقل تا حداکثر متغیر است. از جمله این حوادث، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بد قرار داده شدن کاشت، خونریزی، ضایعات نرم بافت ها و قرارگرفتن روی دندان مجاور، عدم ثبات اولیه، کمبود پوست و استخوان، فنس، جا به جایی ایمپلنت به سینوس فک بالا، شکستگی فک پایین، شکست ابزار، آسپیراسیون یا بلع وخونریزی بیش از حد که یک حادثه شایع است و ممکن است در بعضی از جراحی ها اتفاق بیفتد.
یکی دیگر از دلایل، مشکل موضعی-آناتومیکی یا سیستمیک است. بعضی اوقات بیماران مستعدتر هستند؛ از آنجا که آن ها به طور روزانه تحت درمان ضد میکروبی پلاکت قرار می گیرند یا اختلالات انعقادی دارند و این وضعیت بالینی تعریف شده است.
از نظر خطر سیستم پزشکی که در آن سایر اختلالات نیز طبقه بندی می شوند، این بیماران مستعدتر هستند: بیمارانی که رادیوتراپی انجام می دهند، مبتلایان به دیابت (مخصوصا نوع آ) و بیماران با عدم انعقاد خون.
توجه داشته باشید که ایمپلنت بدون جراحی یکی از ایمپلنت هایی است که از عوارض بسیار کمی برخوردار است.
ضایعات بافت نرم
یک سری از ضایعات می توانند در بافت های نرم مانند ضایعات سوختگی روی مخاط لب ایجاد شوند که ناشی از گرمای بیش از حد سر قطعه، فلپ اشک به دلیل کشش بیش از حد یا در نتیجه استفاده نادرست از ابزار یا هرگونه حرکت ناگهانی توسط بیمار یا جراح است.
از جمله علل دیگر عدم ثبات اولیه
ثبات اولیه با تراکم استخوان و ضخامت استخوان پایه مشخص می شود. یک واقعیت توضیح می دهد که چرا دسترسی به فک پایین آسان تر است، چون فک پایین بستر مناسبی دارد و کار کردن روی آن راحت تر است و ضربه نامناسبی معمولا ایجاد نمی شود.
استکتومی یا در مواردی که ایمپلنت بلافاصله پس از خارج کردن دندان قرار می گیرد، بار بیش از حد کاشت ایمپلنت ها معمولا باعث شل شدن یا شکستگی اجزای کاشت می شود.
کاشت های ترمیم شده با تاج های مجزا نسبت به کاشت های متعدد با چندین واحد ترمیم شده، شل شدن پیچ بیشتری نشان داده اند و ترمیم ایمپلنت فک پایین در مقایسه با نمونه های فک بالا، بیشتر تحت تأثیر شل شدن پیچ قرار دارند. در یک مطالعه دیگر، میزان شل شدن پیچ ابوتمنت یا اباتمنت در بازه 15 سال 59.6٪ گزارش شده است.
خرابی مواد، یکی دیگر از پیامدهای اضافه بار بیومکانیکی است که به طور معمول بر پیوستگی پروتز تأثیر می گذارد و ممکن است با استفاده از روش تکرار درمان شود. با پیشرفت در علم مواد، به ویژه برای عوامل متوقف، میزان ریزش بسیار کاهش یافته است. با این حال، برای جلوگیری از بروز چنین حوادثی، باید برنامه ریزی دقیق و معیارهای بالینی رعایت شود.
در سیستم اجرای ایمپلنت دندان توسط کادر مجرب مانادنت، عوارض ناشی از مواد و دستگاه ها و حین جراحی به دلیل اهمیت این سیستم به جلوگیری از بروز مشکلات و پیشگیری، احتمال وقوع عوارض به حداقل ممکن می رسد.